2014 Kanaaleilanden

Zeilreis naar de Kanaaleilanden

In 2014 maakten we een prachtige tocht naar de Kanaaleilanden. Martijn had daar in zijn jeugd een klein trauma opgelopen, in de Race van Alderney, en daarom moesten we eerst echt goed kunnen varen, voordat we ons tussen die rotsen en stroomversnellingen zouden begeven. Kennelijk was het zover, en achtten wij onszelf bekwaam genoeg.

Het regenachtige begin van de vakantie brachten we door in Amsterdam, dat is altijd leuk. Daarna konden we vlot oversteken naar Dover. Nou ja, vlot, eerder rustig. De helft voeren we op de motor, de zee was een spiegel. Een dag gefietst, en een dag met de bus naar Canterbury. Dit alles in de hoop dat er wat wind zou opsteken. We wilden meteen naar Wight, maar bij gebrek aan wind werd het Eastbourne. Daarna via de mooie kust bij Beachy Head naar Littlehampton. Waar weinig is te beleven, maar wel lekker Engels. Toen naar Cowes, het zeil-Mekka. Altijd leuk om er even te zijn en over te varen met de aftandse chain ferry.                          

11 dagen na het begin van onze vakantie was het dan eindelijk zover, we zouden oversteken naar de Kanaaleilanden! Alweer geen wind, dus goed gemikt dat we met veel stroom mee langs de Needles de Solent af stroomden. Daarna kon het dobberen beginnen. ’s Nachts stak er gelukkig wat wind op, en de volgende ochtend kregen we bezoek van 7 dolfijnen!! Ze bleven lang bij ons.

Na 26 uren meerden we af aan het waiting pontoon van St. Peter Port op Guernsey. Het is schitterend weer, het is druk, en de palmbomen lonken. We moeten wachten tot er genoeg water staat dat we over de drempel kunnen, het verval is 10 meter. De havenmeesters zijn druk om iedereen naar een geschikte plek te dirigeren. Guernsey is geweldig. Engels en tropisch tegelijk. ‘s Avonds uit eten en de volgende dag met de bus naar de zuidkant van het eiland om langs de kust te wandelen. Het ene prachtige strand en baai na het andere. En uiteraard moest er ook even gezwommen worden.

We bezochten het eiland Sark met een toeristen bootje. Sark is 2 bij 5 km, dus ideaal om per fiets te verkennen. De fietsen zijn oud en aftands en niet duur om te huren. De fietsen hebben geen slot en je betaalt

 

geen borg. Later snappen we waarom, de wegen zijn slecht en onverhard, hier wil je je eigen fiets nooit aan blootstellen, en een fiets kan je niet makkelijk van dit eiland af smokkelen. Auto’s zijn er niet op Sark, wel veel trekkers. Het feodale stelsel is hier in 2006 pas afgeschaft, echt intrigerend. Het eiland bestuur is ook een verhaal apart.

Nog 2 dagen op Guernsey, en dan vertrekken we bij rustige wind, onder spinaker naar Jersey. We deden 6 uren over het stukje van 28 nm. Het eerste schoot niet op (alweer weinig wind), maar aan het eind vlogen we met 8 knopen richting rotspartijen en konden we de spinaker nog maar net op tijd strijken. St. Helier is helaas een stuk minder uitnodigend dan St. Peters Port, althans dat vinden wij. De hele sfeer op dit eiland is anders. Maar de natuur is prachtig, en Jersey leent zich goed om te fietsen. We zijn in 1 dag het hele eiland rondgefietst, ruim 70 km, erg afwisselend.

Na 2 dagen verlieten we Jersey, want we wilden ook nog Alderney bezoeken. We hadden, vanwege de stroming, een tussenstop bij Sark. Daar kan je alleen ankeren, tenminste met de diepgang van Better Skip. Er waren veel leuke grotten langs de baai, waar we met de Zodiac in voeren, best wel spannend met die snelheid waarmee het water hier opkomt!

De dag erop voeren we onder spi over de beruchte Race van Alderney. Maar ik had het goed uitgerekend, het liep hard, maar geen last van de overfalls. Zo hier en daar zagen we woeste stroomrafelingen. In de loop van de dag kwamen we aan op Alderney. Er is een grote baai waar je een mooring kan pakken, je kan niet afmeren aan een steiger, alleen om diesel te tanken. De haven heeft ook niks gezelligs. Het dorp is wel leuk, en behoorlijk overzichtelijk. Alderney is, in tegenstelling tot Jersey en Guernsey, geen eiland voor rijke stinkerds. Het is meer voor rommelaars en scharrelaars. De auto’s en andere spullen zijn slecht onderhouden, roestig en oud. De dag erna liepen we het halve eiland rond, Alderney is niet groot. Ook hier weer prachtige zandstranden, waar we even hebben gezwommen. Na 2 nachten Alderney was het tijd om weer huiswaarts te varen. Vanwege alweer weinig wind belanden we na 4 uurtjes in Cherbourg, we hadden liever een wat langer traject gevaren.  We genoten van het mooie weer en het uitzicht vanaf een berg. De dag erna even flink inslaan, en toen op weg naar Honfleur. Alweer windstil. De 81 nm legden we in 9 uur af op de motor. Ja, goed kunnen rekenen is hier een grote pré! In Honfleur wilden we gaan zwemmen, maar het was precies laag water, dus het werd een beetje poedelen.

De volgende dag verlieten we Honfleur in de stromende regen. Op zee klaarde het gelukkig op, want we voeren langs de schitterende krijtrotsen van Etretat, die had ik niet willen missen! We overnachtten in Fécamp (best aardig) en Dieppe (viel nogal tegen).

Bij het uitvaren van Dieppe bleek het over en uit te zijn met het relaxte varen. Er stond een flinke zee, het was grijs, en harde wind. Het liep als een trein, maar we besloten de storm die op komst was af te wachten in Calais, of all places. Als het even lukt, ga ik niet weer naar Calais. Maar de storm was prachtig en het was een goede beslissing niet meteen door te varen naar Oostende (ons oorspronkelijke plan). Calais was onze eerste verwaaide dag, en we waren al een maand weg, dus we mogen niet klagen!

De dag na de storm bleven de meeste jachten nog liggen, maar met een zeewaardig jacht als onze Better Skip, en wijzelf als enorm zeewaardige bemanning, durfden we het wel aan. Met gemiddeld 8 knopen vlogen wij naar Oostende. De dag erna nog de Mercator bezocht, altijd leuk. Daarna voeren we begin van de middag uit richting Roompot. ZW 5-6 op de kont, het liep weer als een trein. Maar de Roompot was een fuik en bij de waterdieptes rond Zeeland van maar 4 meter werd het een heksenketel. Dus tijd voor een plan B. Wat helaas ter plekke nog gesmeed moest worden, dit verdiende geen schoonheidsprijs. Je wordt te achteloos als 4 weken alles easy gaat. Het navigeren op de Westerschelde viel tegen, ik kon de goede kaart niet vinden en de Reeds vloog steeds door de Kajuit. Zeeziekte lag op de loer, ik moest binnen blijven voor de navigatie, en Martijn werd buiten zeiknat door wind tegen en stroom tegen. Onze planning 17.00 Roompot werd 22.00 Vlissingen. Dit was het slechtste deel van deze reis. Maar de dag erna was het weer mooi en Vlissingen nog mooier! We vermaakten ons daar een hele dag.

De volgende ochtend vertrokken we in de schemering, met de stroom mee de Westerschelde af, en in één stuk naar IJmuiden. Rond middernacht waren we bij Amsterdam Marina. Hier nog wat tijd doorgebracht en de dag erna naar Lelystad gevaren, waar we na middernacht afmeerden in onze eigen box.

We voeren ca. 1050 nm. Ongeveer 65 uur op de motor. Bijna alle dagen prachtig weer, slechts één dag verwaaid. En de enige technische tegenslag was een lekke waterzak. Een super vakantie!